Hey,

Sinds mijn laatste blog en deze blog is er best veel gebeurt. Ik heb samen met mn ouders (en met hulp van opa's die heen en weer reden naar onderandere Amsterdam) veel geregeld.
Om Amerika in te komen moet je natuurlijk een visum hebben. Wij zijn erachter gekomen dat dat niet zo makkelijk gaat..... Na de laatste informatie bijeenkomst kregen we een pakket opgestuurd met allemaal informatie die te maken had met de aanvraag van het visum. Dit keer was het niet nodig om allemaal papieren in te vullen maar kon ik alles gemakkelijk online doen. Blijkt nou net de server voor het aanvragen van een visum eruit te liggen. Ongeveer twee weken later was alles eindelijk voor elkaar en kon ik mn afspraak gaan maken. De eerst volgende beschikbare afspraak was op 13 juli, ik dacht "leuk, dat is op mn verjaardag!". Achteraf bleek dit niet zo leuk want we zouden op 13 juli al ergens halverwege Frankrijk zitten opweg naar een heerlijke 3 weekse vakantie in Spanje. Na weer veel geregel en geruil (dankje voor het aanbod Jennifer !) kon ik mijn afpsraak verzetten naar 7 juli.
Toen op het consulaat, waar een hele kleine dikke meneer met een groot rontge appartaat mij van top tot teen ging scannen (en waar ik natuulijk geen gevaarlijke dingen bij me had), werd mijn visum goedgekeurd!

Toen was 10 juli mijn afscheids/verjaardag feestje. Weer een hoop geregel, booschappen doen. Leuke kleren uitzoeken en er moest natuurlijk bepaald worden waar en met wie ik op de foto wilde (met natuurlijk de amerikaanse vlag). Gelukkig was het heel lekker weer die avond en hebben we tot laat bij het "kampvuur" gezeten.
Na mn verjaardag hebben we op zaterdag alles snel opgeruimd en alle kleren ingepakt want die zondag nacht zouden we alweer vertrekken naar Spanje. Hier heb ik 3 hele leuke weken gehad met heel veel zonnig weer. Gelukkig maar, anders zou ik leven verbranden in Colorado (voor de "achterblijvers" die hier in het regenachtige nederland zitten; in Evans is het nu gemiddeld 31 graden).

Na de vakantie kwam het besef pas dat ik nog maar 4 dagen in Nederland had. Toch voelt het nog niet alsof ik voor 11 maanden weg ga, het voelt meer alsof ik met school weg ga en na een weekje weer terug kom. Wat me toen weer even liet realiseren dat het niet een week is maar bijna 11 maanden is het inpakken. WAT. EEN. GEDOE!!!!! Ten eerste moet je voor alle weertypes iets meenemen. Warme truien, lange broeken, korte broeken, hemdjes, schoenen etc etc etc. Wanneer alles dan buiten je koffer op de grond ligt denk je "dit gaat nooooooooit passen". Na wat trekken en duwen blijkt het toch te passen maar wanneer je dan gaat wegen zit je op de 25,7 kilo waar je maar 23 kilo mag meenemen, oeps.. Maaaar, dat is nu ook allemaal geregeld. Mijn koffer staat klaar met daarnaast nog een handbagage tas waar ik ook nog even 5,4 kilo kleding heb ingepropt. Nu ben ik echt helemaal klaar om te gaan!

Nu ik dit allemaal aan het typen ben, ben ik om precies te zijn nog maar 23 uur, 17 minuten en 37 seconden in Nederland. Hoe ongeloofelijk snel de tijd is gegaan is niet te verwoorden. Ik weet op dit moment alleen maar dat ik er heel veel zin in heb en dat ik vanavond lekker vroeg mn bed in duik (we moeten namelijk al om 6:00 op schilphol zijn...)

Groetjes,
Luna